MAMA

Kinderen die niet luisteren! Herkenbaar?

‘Je hebt al een toetje gehad. Wél. Hoezo is yoghurt met mandarijntjes geen toetje? In mijn tijd…. Nou, vooruit. Een stroopwafel. Eén, zeg ik! Gauw opeten, het is al negen uur. Nee, je lag gisteren al veel te laat in bed. en eergisteren ook. Lieverd, je zus is zes jaar ouder dan jij, en ze moet nog huiswerk maken. Jij niet, nee. Ja, héél gemeen. Doe je pyjama aan, ik kom zó voorlezen. Hup, naar boven. Hè, hè [….]

Zeg wat is dit? Ik dacht dat jij aan je huiswerk zat?

Ja, en dan snel wegklikken, hè? Ik zag het wel, hoor! Doe die laptop dicht. Jezus, mens, het is half tien! Nou laat maar horen dan. Rosae, rosae, rosas – ja. Rosarum, rosis… nou? Rosarum, rosis…?[…] Zeg, ik zit hier je  zus te overhoren, doe die tv uit! Heeft papa dat écht beloofd? Belachelijk. Nou vooruit, maar ga dan bóven kijken. En doe je ogen dicht als het eng wordt, anders kom je vannacht weer huilend uit bed.[…] Rosarum, rosis, rosis – ja. Nu gauw aan je biologie, dan ga ik het kleintje even instoppen [….]

HEB JIJNOU VERDOMME NOG STEEDS JE PYJAMA NIET AAN?

En wat is dit? Wie legt er nou een stroopwafel op de verwarming? Moet je kijken, alles zit onder! Nee, natuurlijk krijg je geen nieuwe, idioot! Schiet op, ga je tanden poetsen! Nee, je broer is drie jaar ouder dan jij. En die film is véél te eng voor jou. Héél gemeen, ja. Nou, wil je nog dat ik voorlees of niet? Nou, hup, d’r in. Sst…. “”En die andere bobbel beweegt ook! riep Uil uit. Uil gooide zijn laken en zijn deken van het bed af. Aan het voeteneinde zag Uil alleen maar zijn eigen twee voeten…” Slaap je, lieverd? Mooi zo. […]

Ja ik zag het heus wel, hoor! Doe die laptop dicht! Nee, ik weet niet wat een onderstandig vruchtbeginsel is. Klinkt vies. Zaadlobben, getver! Zo, mama neemt een cognacje. En een sigaret, kom op zeg. Nee, dat zet jij dus niet op Twitter! Anders weeet ik over jou ook nog wel wat te twitteren, hoor! Oké, oké, ik ga wel in de keuken staan. Onder de afzuigkap. Leuk hoor, in je eigen huis […]

Wat is dit nou weer?

Waarom ben jij uit bed? Waarom huilen jullie? Ik zei toch dat die film eng was! En dan ga je ook nog je kleine broertje uit bed halen om mee te kijken? Ben je gek geworden? Ach lieverdje, het is maar een film, hoor! Die bestaan helemaal niet eens, buitenaardse wezens! En áls ze al bestonden, dan waren ze niet eng, maar lief. Natuurlijk. Nee, die zouden nóóit je hart uit je borst rukken. Echt niet. Nee, die film mogen jullie dus niet afkijken, ben je mal! Hou nou op met huilen. Hier, drink een slokje water, dan neemt mama nog even een cognacje. Oké, ieder één stroopwafel dan nog. Nou, gá dan poepen. Maar gauw, want het is al half elf geweest. Nee, papa is er nog steeds niet.Die zit te vergaderen, met saaie meneren. Dat is niet zielig dat vindt papa leuk. Nou, hup, naar boven. Jij ook ja. Nee, je zus is drie jaar ouder dan jij en ze moet nog huiswerk. Zeg, schiet j trouwens een beetje op met je zaadlobben? Ook nog Frans? Zijn ze nou helemaal gek geworden op die school? Nee, dat zet jij dus óók niet op Twittter! Sorry, de stroopwafels zijn op. Morgen weer. Ach, toe nou, lieverd, je bent al twaalf, dan ga je toch niet huilen om een stroopwafel? Je bent gewoon doodmoe, dat is het.

Ha, daar is papa. Eindelijk.

Wát? Jij komt om middernacht thuis en het eerste wat je doet is de stroopwafels zoeken? Nou, die zijn op. Ga dat maar aan je zoontjes vragen, hoe dat kan. Die zijn óók op. Ik hoor ze alweer, op de trap. Veel plezier ermee. Ik ga naar bed.’

Jeetje, zeg, kon zo een dag uit mijn leven zijn. Op die cognac en sigaret na, dan. En natuurlijk voordat ik leerde SKURREN hahahaha. Pfff…”kinderen die niet luisteren”….het gebeurt (gelukkig) overal!  Deze kon ik jullie toch niet onthouden wel dan? Het is één van de korte verhalen in het boek van Sylvia Witteman ‘Veel gezelliger dan bij u thuis’. Lachen, gieren, brullen en bovenal het helpt om de boel te relativeren en dat hebben we allemaal af en toe nodig, toch?