De afgelopen tijd is Brazilië en onze vakantie in Rio vorig jaar vaak de revue gepasseerd.
Een bijzondere vakantie waar we nog vaak met veel plezier aan terugdenken. Niet alleen vanwege de mooie dingen die we daar hebben gezien maar zeker ook vanwege het feit dat een bezoek aan een land dat zó verschilt van Nederland, je zo aan het denken zet en je een andere kijk op de wereld en het leven geeft.
Alles is daar anders
Alles, maar dan ook werkelijk alles is daar namelijk anders! Niet alleen de taal en de omgeving maar b.v. ook de zon die draait anders omdat je op het zuidelijk halfrond zit en gaat rond 18.00 uur heel snel onder. Als je je dan voor het eerst aan het strand installeert met je gezicht richting zee, kom je, zodra je ligt tot de conclusie dat de zon achter je staat in plaats van voor je! Zo vreemd!
Waar je je normaal gesproken met een beetje taalgevoel overal wel verstaanbaar kunt maken, lukt het je hier écht niet! Mensen spreken geen andere taal en zelfs Spaans blijkt door onze tongval niet over te komen. Dan het verkeer: in Rio, langs de Copacabana, komt het verkeer op bepaalde uren van links naar rechts langs, en op andere tijdstippen weer van rechts naar links en dan hebben we het niet eens over de manier van rijden…. Links, rechts inhalen, kris kras door elkaar, mensen op brommertjes, bakfietsen, kar met paard ertussendoor en langs de snelweg staan mensen water te verkopen of te vissen. Echt onvoorstelbaar als je het vanuit onze visie bekijkt.
Alle dingen die zo vanzelfsprekend zijn, zijn nu dus anders en je voelt je totaal gedesoriënteerd. En dan zijn dit nog maar de dingen die je van de buitenkant kunt waarnemen. Als je gaat kijken naar de belevingswereld en gevoelens van deze bewoners van Zuid-Amerika dan is dat ook echt een wereld van verschil. Veiligheid, risico’s, gezondheid, schoonheid, trouw, loyaliteit, geluk en vreugde, presteren, van waarde zijn; Brazilianen hebben hier een totaal andere kijk op. Ik zou over elk van deze begrippen een heel epistel kunnen schrijven maar ik wil jullie graag vertellen over mijn ervaring met de Braziliaanse kijk op presteren, van waarde zijn en als gevolg daarvan gelukkig zijn en vreugde ervaren.
Goede voorbereiding is het halve werk!
Vorig jaar nam ik samen met mijn gezin deel aan de family run tijdens de Marathon van Rio; echt super! Maanden van tevoren werd er een trainingsschema gemaakt, dat we zorgvuldig inpasten in onze weekplanning. We dachten na over wat we aan moesten trekken om in deze warme omstandigheden te rennen en schaften op de valreep nog zo’n riem met waterflesjes aan. Kortom een goede voorbereiding is het halve werk en als je iets wil dan moet je er ook iets voor doen, niet waar?! We wilden gaan genieten in Rio en resultaat zien van ons trainen. En hoefden geen toptijd te rennen maar wilden toch wel goed finishen.
Bij aankomst op de plek waar we ons moesten verzamelen keek ik al mijn ogen uit! Alle dames, maar dan ook alle, ongeacht postuur of leeftijd waren helemaal opgedirkt! Haarspeldjes in dezelfde kleur als de nagellak, witte sportkousjes met ajour patroon, glittertruitjes en frisgemaakte kapsels, full-make-up en blitse sportschoenen. Mijn mond viel open van verbazing………… We gingen toch sporten? Wat was dit! Ik was met mijn simpele Asics tenuetje, ongelakte nagels en snelle paardenstaart fully underdressed! Mijn Hollandse gedachten over praktisch en comfort speelden me hier parten. Wat een gewaarwording! Na een paar keer slikken en lekker opwarmen bij ’n Braziliaans samba deuntje en opzwepende teksten van de omroeper, gingen we naar de start.
Met verbazing
Daar kwam verbazing nummer 2: Startschot en GO! Althans dat leek mij logisch. Maar nee hoor, er werd volop geposeerd voor de foto, gekletst, gezongen. Ik had echt zo iets van, nou hup, loop door, we moeten naar de finish, maar nee hoor. Er was voor alles tijd, en als je moe bent, dan loop je toch gewoon? Nou echt, ik snapte er niks van maar wat een ‘alegria’ (geluksgevoel) hing er in de lucht. Dit ging niet om prestatie, dit was het perfecte voorbeeld van meedoen is belangrijker dan winnen. Nog nooit eerder heb ik dit zo in grote getalen voor mijn ogen zien gebeuren; gewoon genieten jongens, we weten niet wat er morgen is. Nu schijnt de zon en rennen, lopen, lachen met z’n allen in Rio.
Een wijze les
Een wijze les, die me lang is bij gebleven; leven bij het moment en de lat eens wat minder hoog leggen! Gewoon intens genieten van dat je er bent: ZIJN in plaats van MOETEN, HEBBEN en PRESTEREN!
Hoe vaak rennen we onszelf niet voorbij in het dagelijkse leven, omdat we denken dat het moet, omdat we perse iets willen neerzetten, omdat we denken dat dat van ons verwacht wordt. Ik weet zeker dat als menig Braziliaan een kijkje zou nemen in ons dagelijkse bestaan hij zich óf een breuk zou lachen óf een shock zou krijgen van onze manier van leven die zo doorspekt is van het MOETEN. Ik denk dat ze het geen dag zouden volhouden en halverwege al met hun hoofd zouden schudden en zouden verzuchten dat deze manier van leven toch nooit tot geluk kan leiden.
De waarheid
De waarheid zal zeker ergens in het midden liggen. Gelukkig houdt deze herinnering aan die dag in Rio mij wakker om mijn lat iets minder hoog te leggen en veel meer te leven, te genieten …… ja, meer ‘alegria’ !
Deze zomervakantie ga ik daar nog eens goed bij stilstaan en mij bezinnen over het komende schooljaar. Een nieuw schooljaar waarbij ik vooral stil wil staan bij wat ging afgelopen jaar goed, wat kunnen we anders doen en vooral hoe kunnen we dit alles doen met meer Alegria!
Food for thought dus, en dat lekker vanuit de relaxmodus!
PS: Heb jij het GRATIS Simpel-Samen-Plannen Doeboek al gedownload? Je krijgt dan in 1 klap 7 super-checklists, je leert onze tijdbesparende routines en creëert zo meer tijd voor jezelf en ‘alegria’ met je gezin!