MAMA

Pubers en een bijbaan; top of flop en mijn 12 overpeinzingen

Pubers en een bijbaan

Pubers en een bijbaan….. Ik heb er mijn bedenkingen bij. Ik zal eerlijk zijn. Ik ga in dit bericht niet mijn mening verkondigen, of tips geven. Deze keer wil ik jullie om raad c.q. visie vragen. Want ik worstel er namelijk mee en misschien wel meer ouders; de puber en het bijbaantje. Het houdt mij bezig. Want mijn puber heeft geen bijbaantje!

Hij heeft het te druk

Het zit zo, mijn puber heeft al sinds jaar en dag zijn handen vol aan school en sport. Veel vrije tijd blijft er niet echt over en om in balans te blijven is er ook tijd om te chillen nodig. En nog wat tijd om met vrienden af te spreken en af en toe een huishoudelijke klus te doen. Dus eigenlijk zit zijn programma best vol. Hij gedijt goed, dus never change a winning team zou je kunnen zeggen. Maar hoe zit het dan met een bijbaantje? Om me heen zie ik kids vanaf ’n jaar of 15 toch echt bij de supermarkt vakken vullen, in de snackbar staat een scholier achter de balie en ook bij de Gamma krijg ik bouwkundig advies van een puber.

Dit blog over “Pubers en een bijbaan” van 6 september 2018 is op 4 augustus 2020 helemaal ge-updatet.

De voor- en de nadelen

Er zijn een paar gedachtes die zo maar, random, door mijn hoofd flitsen:

  • Goh, wat goed, die kids doen wat voor hun geld
  • Nou, prima, want alleen maar lummelen dat schiet niet op
  • Wat verstandig en wat knap van die jongen dat ie z’n verantwoordelijkheid neemt
  • Nou, daar zou die van mij wat van leren!
  • Zo leren ze wel de waarde van geld kennen, want ze vinden al die extra’s maar vanzelfsprekend.
  • Het NIBUD geeft er tips en adviezen over, dan zal het toch wel goed zijn ?

Maar ook:

  • Godsamme, die irritante jeugd in het gangpad bij de super.
  • Hoe zit het met mensen met een verstandelijke beperking, kunnen die niet heel veel voldoening vinden bij vakken vullen en bij een team horen?
  • En waarom moeten die kids vanaf 15-16 jaar zo nodig (een paar) honderd euro extra in de maand hebben?
  • Is zo’n simpele (2ehands) telefoon en een abonnement van een tientje dan niet voldoende?
  • Of een trui van H&M is toch ook okay? Waarom per se een duur merk?
  • Tevreden zijn is toch ook een deugd?

Het dilemma

Dat zijn dus mijn gedachtes en tegelijkertijd zit hier ook mijn dilemma. Want, praat ik mijn tiener schoon met ‘hij heeft het al druk genoeg’, of wil ik er gewoon niet aan? Vind ik nu echt dat het beter is om oma, of een bejaarde buurvrouw af en toe te helpen met de boodschappen of in de tuin, of praat ik me dat zelf aan om mijn kind te schonen? Ik weet het niet hoor, en vermoed dat het een beetje van beide is. Maar ik vraag me echt af wat jullie ervan denken.

Een betere wereld

Hoe zou de wereld eruitzien, als onze jeugd in plaats van dat betaalde bijbaantje, voor al die extra luxe, zich wat meer bezighield met de maatschappij? Als we ze zouden stimuleren om b.v. wekelijks de vuilnisbak van de bejaarde buurvrouw buiten te zetten, en een klusje voor haar te doen? Als we ze het plezier en de voldoening van ‘zorgen voor elkaar’ zouden bijbrengen? En dat dát aanzien zou geven bij vriendjes en vriendinnetjes! Niet die vette trui met dat logo en die nog duurdere telefoon. Zouden we de wereld dan een stukje beter maken? Tell me…….

Een reactie zou ik echt super op prijs stellen, dus please vertel me wat jij denkt hierover en laat een reactie achter.

10 gedachten over “Pubers en een bijbaan; top of flop en mijn 12 overpeinzingen”

  1. Ik worstel er ook mee, mijn zoon heeft nu twee keer een bijbaantje gehad bij een supermarkt, maar het vraagt veel van hem. Heel veel. Daarbij heeft hij ook autisme en ADHD dus is erg prikkelgevoelig. Hij kan na school ook nog geen huiswerk maken. Dit lukt pas na het eten. Mijn man denkt er weleens anders over, maar we kunnen het er wel goed over hebben. Het blijft een dilemma en discussie punt. Ik weet niet altijd wat goed is, ik doe ook maar wat. Hij zit nu in de derde dus een pittig jaar. Dan maar geen bijbaantje

  2. Eerlijk gezegd vind ik dat ze nog lang ggenoeg kunnen/moeten werken. En waarom moet er tegenover een klusje altijd geld staan? Misschien kun je ook weleens iets voor iemand doen gewoon om te helpen. Daar wordt je zelf een beter mens van en je maakt iemand heel blij. Dat vindt ik de belangrijkste les vh leven.

  3. Voor mij is dit (nog) geen dilemma. Ik vind het niet nodig dat mijn dochter van 15 een bijbaantje neemt. Ze heeft haar school en sporten en past met tussenpozen regelmatig op. Wij zijn in de gelukkige omstandigheden dat alle redelijke wensen vervuld kunnen worden dus het extra geld is niet nodig tenzij voor de aangegeven in mijn ogen overbodige luxe van idioot dure telefoons en dito kleding. Ik vind het belangrijk dat ze kan lummelen rondhangen en zelf bepaald waar ze haar tijd aan besteed naast school huiswerk en sport. Werken kan nog lang genoeg. De waarde van geld… die leer je ook van je ouders. Je ziet hoe hard zij werken om dingen mogelijk te maken en ze krijgt vaak genoeg nee op een request. Bovendien is daar zakgeld en kleedgeld.
    Mijn dochter groeit op in een luxe positie daar ben ik me van bewust maar oh wat fijn dat ik haar dat kan bieden.
    Een bijbaantje, nog even niet.

  4. It takes a village, to raise a person heb ik geleerd. In mijn eigen ervaring en ook bij mijn kinderen. Hoe meer verschillende activiteiten en soorten relaties met mensen, hoe completer de opvoeding.

    Voor mij zou het een gemiste kans zijn als een puber niet leert om te gaan met de verantwoordelijkheden die horen bij een baantje, de voordelen van salaris en de impact van het maken van keuzes die hierbij horen.

    Natuurlijk moet het gezond en haalbaar blijven. Als het niet meer in het weekpatroon past of als je kind al op de tenen loopt voor school dan is een vakantiebaan in de zomer misschien de oplossing met hetzelfde effect. Dat overbelast je puber zeker niet.

  5. Denk dat er geen goed of fout is. Ik ben ooit ook op mijn 15e met een bijbaantje gestart. Niet om de nieuwste telefoon te kopen (die waren er nog niet), maar wel om wat zelfstandigheid te hebben. Ik kreeg zakgeld, maar dat was niet genoeg. En wij hadden geen luxe thuis. Ik kreeg niet alles, dus ik moest sparen en het zelf betalen.
    Mijn dochter is 13 en werk sinds de zomervakantie als vrijwilliger in de ouderenzorg, beide demente ouderen. Ik geef haar nu wel wat extra zakgeld. Ze doet dit écht omdat ze het belangrijk en leuk vindt. Daar zet ik graag wat extra’s tegenover.

  6. Onze twee oudste hebben geen bij baantje. Ik heb het vroeger wel gedaan, maar school vraagt nu andere dingen van de kinderen dan vroeger. En ook zijn alle winkels langer open en kom je er niet mee als je zegt ik wil alleen op vrijdagavond en zaterdag werken, en vroeger was dat wel zo en de vakanties. Ze zien je nu aankomen. Daarbij heeft onze oudste het in d vakantie wel geprobeerd maar liep ze vast vanwege haar autisme. Dus wij kiezen voor school, en later kunnen ze nog lang genoeg werken. Nu zuinig zijn en leren we ze sparen is ook een waardevolle les. Ze hoeven niet altijd alles te hebben

  7. Bij ons begint het allemaal pas. Mijn dochter is nu nog 12, maar zit al wel in de 2e klas. Om haar heen dus veel kinderen van 1 of bijna 2 jaar ouder. Pas was ze met een vriendinnetje meegelopen folders rondbrengen en dat wil ze straks als ze 13 is ook gaan doen. Voor mij gaat school altijd voor. Dus als ik zie dat het goed gaat en zij het aankan, prima! En als ze teveel tijd kwijt is aan huiswerk, dan niet. Het ene kind kan dit beter combineren dan het andere. Wat ik zelf altijd als groot pluspunt heb ervaren van het hebben van een baantje op jonge leeftijd, is dat je ook leert hoe je met verschillende mensen om moet gaan, hoe hiërarchie en het bedrijfsleven werkt en… bleek later in mij stage heel belangrijk: Hoe je fatsoenlijk een telefoongesprek voert. Ik ben de 5 credo’s van de Albert Hein van vroeger nog steeds dankbaar. ?

  8. Ik vind dat ze met een bijbaan hoe dan ook allerlei ervaringen en levenslessen opdoen. Praktische dingen, op tijd komen, verplichtingen hebben, gezellige sociale contacten, Fristi drinken naast de collega’s die een biertje nemen. Maar zeker ook op menselijk gebied. Oudste was vakkenvuller en diep onder de indruk van een eenzame oudere die voor Pasen een magnetron maaltijd uitkoos. Niets gezellig gourmetten met je gezin. Maar eenzaam een prakje uit de magnetron. Hij twijfelde om hem thuis uit te nodigen.

    Jongste was vakkenvuller op 3 avonden. Leerde praktische dingen. Maar kwam zichzelf teveel tegen met school. Je moet er van tevoren zijn, hebt reistijd. Wel gezellig. Maar gaf te veel onrust. En maakte toen zelf de keuze om te stoppen. Hij geeft daarnaast wel bijles. Ook een prachtig bijbaantje. Anderen uitleggen, contacten met leraren, proberen te begrijpen dat iemand de basis echt niet snapt, creatieve oplossingen bedenken, maar vooral ook er zijn voor een medeleerling met diens verhalen en problemen. Mooi om te zien!

    Als je kind geen bijbaantje kan doen is vakantiewerk misschien wat. Jongste werkte op kantoor. Wat een ervaring!! Hij zag de groepsprocessen, zag hoe een groot bedrijf werkte en voelde zich ontzettend uitgedaagd en gewaardeerd.

    Ik ben dus voorstander van een bijbaantje! Zoveel ervaring mee op te doen en dan ook nog een geldelijke beloning! Twee honderd euro die je zelf verdiend hebt zijn zoveel meer waar dan iets dat je zo maar weer hebt gekregen.

  9. Mijn oudste zoon is een slimme knul van veertien. Ik stimuleer hem om nu alvast na te denken en rond te kijken voor een baantje. Ik vind het belangrijk omdat het hem veel levenservaring zal brengen. Verantwoordelijkheid, werken in teamverband, houden aan afspraken, verschillende mensen leren kennen. Wij hebben wel aangegeven liever geen vakkenvullen en geen folders. Maar in de horeca of in de kantine van een verzorgingshuis. Het geld is voor hem een leuke bijkomstigheid, maar vooral vd levrnservaringen zal hij rijker worden!

  10. Je geeft in het begin het antwoord: het gaat ook om balans en vrije tijd. Ze kunnen (en moeten) nog heel lang werken.. Aan de andere kant is leren werken ook verstandig. Zijn ee bijbanen die niet teveel ten koste gaan van die balans? Onze dochter bracht eens per maand een maandblad rond. Leerde zo te plannen en geld te verdienen zonder dat het ten koste ging van school. Ook geeft ze hockeytraining. Waardevol in het leren omgaan met kinderen, sportief en ook niet te belastend. Kortom zijn er bijbanen of desnoods thuis klussen die de puber wel kan doen en welke vaatdigheden wil je dat hij ermee leert?

Reacties zijn gesloten.