MAMA

Samen op vakantie, maar hoe lang nog?

Hoe lang gaan wij nog samen op vakantie? Hoe lang vormen wij nog een gezin? De tijd vliegt en voor dat je het weet zijn je kinderen het huis uit ……..

Vakanties, en zeker deze aan het end van het jaar, zijn altijd mooie momenten om terug te blikken, vooruit te kijken en de balans op te maken. Wij hebben best een roerige tijd achter de rug, ik vertelde jullie er al eerder over. We hebben weer de draad opgepakt hoor, maar als je je gedachten dan eens de vrije loop kunt laten gaan in een tijd waarin er niets hoeft, dan komen er toch een aantal zaken naar boven.

Gewoon gedachtes over wat er allemaal gebeurd is, wat je misschien had kunnen voorzien, of waar je liever anders op gereageerd had of mee om was gegaan. Niet dat ik mezelf dan ga veroordelen maar sommige dingen vind ik dan wel jammer. Waarom werd ik boos toen mijn man ziek was en had ik eerder medelijden met mezelf dan met hem? Waarom flipte ik toen er weer eens een schoolboek kwijt was de dag voor de toets? Waarom had ik soms toch het gevoel dat ik het alleen moest doen en ging ik me steeds meer terugtrekken?

Tja, de leerschool van het leven zullen we maar zeggen. En zolang ik er van leer, vind ik het ook niet zo erg. Zolang ik niet zonder fouten ben, geeft dat de mensen om mij heen ook ruimte en als je als ouder of partner toegeeft dat je anders had kunnen reageren dan laat je zien dat je in ieder geval het goede wil doen, maar dat dat niet altijd lukt en dat ook jij zeker niet perfect bent.

‘Food for thought’ en weer veel geleerd

Veel van deze inzichten heb ik uiteraard ook met mijn man en soms met mijn kind gedeeld of nog mooier, vaak kom je al pratend samen tot een inzicht. Dat geeft dan weer een impuls aan het samengevoel en geeft ook weer de energie om er samen de schouders onder te zetten. De liefde voor mijn gezin krijgt dan ook weer de prominente plek die het verdient. Heerlijk! En wat is dan fijner dan samen plannen te smeden voor 2016 en verder.

Wij waren deze vakantie op een ochtend lekker gaan joggen met z’n drieën en na afloop eindigen we dan steevast in ons Belgisch kroegje en trakteren onszelf op een koffie of prik. Even lekker kletsen, de week doornemen en tijd nemen om ervaringen en gedachtenkronkels te delen.

Een vakantieplanning ?!

Opeens riep ik: “weet je wat ik zou willen doen, een vakantieplanning maken! Ja dat klinkt misschien gek, maar we willen nog zoveel dingen samen doen en zien. Ik denk dat het goed is om al onze wensen eens te inventariseren en uit te strijken over de jaren die we nog als gezin op vakantie gaan, laten we plannen!!”

Je moet weten dat wij dol zijn op reizen, tripjes maken en erop uit trekken. Een groot deel van ons gezinsbudget gaat hier dan ook aan op. Afgelopen jaar spraken we over een bezoek aan Rome, het bekijken van een ijshockeywedstrijd in Amerika, met de fiets de Alpe d’Huez beklimmen en een voettocht naar Italie. Om dan nog maar niet te spreken over onze wens van nog een verre reis (we bezochten Brazilië in 2013 en dat proefde naar meer), mijn verlangen naar Sevilla vanwege mijn flamenco-passie en de surfvakanties in de zomer.

Wensen – dromen – verlangens

Kortom: tijd om te plannen! We namen allemaal een bierviltje en schreven al onze vakantiewensen op. Daarna gingen we kijken welke overlap er was. Twee van ons drieën moesten het op hun lijstje hebben staan, dan werd het op de ‘gezinsvakantielijst’ opgenomen. Et voila, de vakantieplanning was een feit! En wat een heerlijk gevoel is dat. Ik heb nu al een poos een smile van oor tot oor als ik aan vakantie denk want ik weet wat er komen gaat. Ik heb ook met de natte vinger budgetten per jaar erbij geschreven en we zijn tot 2019 vol gepland hahaha. Niet tot in de details hoor, maar in grove lijnen weten we wat we willen en wanneer we het willen.

En misschien nog belangrijker, we weten dat we gericht keuzes gaan maken de komende tijd waardoor we de dingen doen die we ook écht allemaal graag doen. Dan wordt sparen gemakkelijker en nee zeggen krijgt ook een andere dimensie.

Voel je weer écht samen!

Ik voel me weer meer ‘heel’, meer één gezin sinds we deze plannen met elkaar hebben besproken. Ik heb ook weer andere kanten van mijn man en kind gezien. Ik wist bijvoorbeeld helemaal niet dat mijn man graag naar Japan wilde en mijn zoon wel ontwikkelingswerk wilde gaan doen. Het heeft mijn kijk op hen verrijkt en ik vind ze nog leuker dan van te voren 😉

Ik weet natuurlijk niet wat jullie dromen, wensen of missies zijn, maar ik weet zeker dat wanneer je ze naar elkaar uitspreekt er meer wederzijds begrip komt en het je gezinsgevoel verstevigt. Misschien wil jij nog wel eens een opleiding doen, je man een carrière switch of zit jouw kind/kinderen wel met een verborgen wens. Toch superleuk om dat van elkaar te weten en er samen voor te zorgen dat het gaat lukken?!

Lijkt me supertof als jij jouw ervaring, droom of misschien wel gezinsmissie hieronder deelt!