Een tuinman aan het werk, wekelijks een poetsvrouw en net een mandje strijk weggebracht. Toen ik er laatst over nadacht, voelde het even heel decadent aan! Echt zo’n madam die niets anders hoeft te doen dat de dirigeren en delegeren. Niets is natuurlijk minder waar want ik ben een hard werkende mama die een groot deel van de opvoeding en het huishouden voor haar rekening neemt en gewoon tracht om haar leven zo in te richten dat ze haar tijd goed benut.
En om die spaarzame tijd goed te besteden is het nodig om je een aantal zaken goed te realiseren:
- wat doe ik allemaal,
- hoeveel tijd ben ik hier aan kwijt
- hoeveel tijd blijft er over
- wil ik dit wel allemaal doen
- wat kan ik uitbesteden
- wat kost me dat
- is het me dat waard
- en zo ja, wat kan ik in die verworven tijd doen?
Als je gaat samenwonen, trouwen dan ontstaat er meestal een soort van natuurlijke verdeling van taken. Of dat een gelijke verdeling is, weet ik natuurlijk niet maar als het goed is vind je een vorm van samenwerking waarmee beide partijen happy zijn. Op het moment dat er kindjes komen, dan vindt er meestal een nieuwe verdeling plaats. Dan beslis je namelijk, of een van jullie minder gaat werken en welk deel van de zorg je gaat uitbesteden. Vaak is dit een parttime job voor mama, soms een papa-dag en voor de rest opvang via een kinderdagverblijf of oma en opa.
Als de kinderen dan groter worden dan is vaak het moment daar, dat je weer wat meer aan jezelf c.q. je eigen ontwikkeling toekomt. Een nieuwe fase begint zonder dat je er erg in hebt. Dat gaat allemaal zo z’n gangetje totdat het moment komt dat je het gevoel hebt dat je alleen nog maar aan het rennen en het draven bent, alle ballen in de lucht probeert te houden maar in-the-end denkt…. “Waar ben ik in godsnaam mee bezig?” “Ik kom niet eens meer aan mezelf toe!” Een reflectiemoment of beter reflectieperiode waar je niet onderuit kunt, het dient zich aan en je moet er mee dealen.
Ik denk dat ik op veel van die kruispunten in mijn leven ben gaan zitten, met pen en papier en gewoon mijn situatie ben gaan opschrijven. Waar zit ik mee, wat zou ik willen, wat is daar voor nodig en hoe krijg ik dat. Als je dat nu zou doen dan realiseer je je waarschijnlijk dat 90% van je tijd opgaat aan werk en zorg en die 10% nog iets van ontspanning is (tv kijken, niksen, wat rommelen). En als je dan terug gaat naar je dromen over hoe jouw leven er uit zou zien, dan zit daar toch een aardige discrepantie 🙂
Wilde je niet naast je baan en het moederschap ook nog een leuke partner zijn? Nam je je niet heilig voor dat jij en je partner ook nog tijd voor elkaar zouden hebben als er kinderen kwamen, misschien elk jaar wel een weekendje weg met z’n tweeën? En hoe vaak doen jullie dat nu? En hobbies? Is daar nog tijd voor, heb jij niet net als zo velen je vaste yoga-avond opgegeven? Of die tenniscompetitie maar laten schieten? Want dat lukt toch eigenlijk niet meer.
Tuurlijk, je behoeftes veranderen maar als je er even voor gaat zitten dan brandt daar binnenin vast nog een vuurtje voor een of andere passie, hobby of langgekoesterde wens. En vuurtjes moeten aangewakkerd worden en lekker branden want anders gaan ze uit en krijg je het heel koud. Of dat nu je relatie is of innerlijke wensen, ze verdienen beide aandacht en tijd! “Because you’re worth it!” zegt de reclame dan, maar dat is ook zo. Jij bent het waard om goed voor te zorgen en dat doe je door tijd te maken en ruimte te creëren voor jouw wensen.
Daarmee wil ik niet zeggen dat je alles moet doen waar je zin in hebt en de boel de boel moet laten, maar wel dat je zorgvuldig moet luisteren naar wat jij wil, waar jij warm van wordt, waar jij van bloeit. Want immers, als het met jou goed gaat, en je goed in je vel zit, kun je goed voor je gezin zorgen en zal iedereen kunnen profiteren van die optimale JIJ!
Voor mij is het belangrijk dat ik:
a) tijd heb om te koken en goed voor mijn gezin te zorgen,
b) tijd heb voor de zorg en begeleiding van de kinderen,
c) tijd heb voor mijn man, voor onze relatie,
d) tijd heb voor zelfontplooiing/hobby (lees SKUR),
e) tijd heb voor familie, vriendschap en een bijdrage kan leveren aan de maatschappij.
Ik vul mijn leven dus met deze dingen. Huishouden, klussen e.d. zijn niet mijn hobby en ik besteed ze dan ook graag uit! Nu moet je niet denken dat ik bakken met geld heb en me dit kan permitteren zonder dat ik er iets anders voor moet laten. Nee, de vraag die ook ik me moest stellen toen ik een poetshulp inhuurde was: wat doen we dan niet? Waar kan ik op besparen en wat wil ik achterwege laten zodat ik me deze vrije tijd kan permitteren. Effe slikken, want iets niets doen of moeten missen is niet leuk, maar wat ik er voor terugkrijg is het dubbel en dwars waard.
BECAUSE YOU’RE WORTH IT !